Yuregimin Kentindesin. GULSE UYGUR

Yüreğimin kentindesin,
Gönül evimin Bahçesindesin,
Bahçenin içinde sevgi ekmektesin,
Biliyorum sen bahçe işlerini seversin,
Önce ekip sonra beklersin,
Böyle olmaz, Biraz aşk, biraz özlem,
Birazda elem ekmelisin…
Gözyaşlarınla su dökmeli, birazda hasret çekmelisin
Yorulduysan biraz aklına yaslanmalı dinlenmelisin,
Eğer zor geldiyse sevgi ekmek,
Gökyüzüne bakmalı, yeşerdiği günü düşlemelisin,
Yüreğimin kentinde güneşliyse hava, huzurla serinlemelisin,
Biraz beklemeli, Kana kana umut içmelisin,
Acıktıysan, gönül evime girip ektiklerini yemelisin,
Eğer doymazsan aile pazarına gidip, annenin elinden tutmalısın
Karnın doyduysa, gönül evine gelmelisin,
Dağınıksa ev, kırık kalmış hayalleri süpürmeli,
Unutulmamış anılar, tutulmamış sözler varsa yıkamalısın,
Eksik kalan ne varsa tamamlamalısın…
Akşam serinliği yaklaşır,gönül evimin semelarında
Soğursa evim, ateş yakmalısın, ümitlerle tutuşturmalı,
Yeni bir hayal atmalısın,
Yandıkça yanmalı, yavaş yanması için zaman bırakmalısın,
Yüreğimin kentine zaman çabuk geçer,
Bu yüzden iyi kullanmalısın,
Akşam olduğunda, bir fincan kahvenin hatırında kalmalısın,
Kafanı huzura koyup, gününü değerlendirmelisin
Atılacakları atmalı, gelecek içinde bir yer bırakmalısın.
Ruhumun odasında uyumalı, semalarda uçan melekleri görmelisin rüyalarında,
Uyanıp derin bir nefes almalı, gözlerimin içindeki yıldızlara bakmalısın,
Yine gözlerini kapatmalı,
Rüyaların keşfine çıkmalısın..,
Uyku tutmazsa eğer, Gönlümün İman Camisine gidip, namaz kılmalısın.
Yüreğimin kentinde ellerini açmalısın ALLAH’a, ve
Duymalısın sende “Söyle Kulum” sesini,
Gönlünü gönül kentime dökmeli, her şeyi söylemelisin,
Sabretmeyi talep etmeli, sonrada beklemelisin,
Yinede gitmek istiyorsan gitmelisin.
Boşuna geldiğin gibi bırakmaya çalışma herşeyi,
Ne doğan güneş, ne yanan ataeş,ne ektiğin eş,
Eskisi gibi olamaz artık, veda etmeden gitmelisin,
Herşeyi olduğu gibi bırakıp bir daha dönmemelisin…
Hoşçakal..
Previous
Next Post »