Ey yüzü beyaz kesilmiş papatya saçlı çocukGözlerininin içi gülsün,bedenin hep kalsın yakut
En masum hallerin bilesin melek yüzlü yavrucuk
Büyüdükçe güzelleşiceksin,büyüdükçe küçülücek güzelliklerin.
Serpilsin içine cayır cayır yanan Allah aşkı
Tek benliğin olsun Rabbimin kolları
Çamurlu günleri geride bırak,görünüyor sana beyazın kıyısı
Sen renkli bir bahçesin,solgun görünür mü hiç bahçenin yaprakları
Elini sırma saçlı bebeğinden ayırma hiç
Aman yahut kır ne olur mavi bagajlı arabanın tekerleğini
Görüyor musun şu en güzel kalbini aynada bakarken
Kırılmayasın tekerlek gibi kırılmazmış gibi görünürken...
Varsın sür annenin rujunu,tak babanın gravatını boynuna
Büyüdüm de büyüdükçe unutmak isteyeceğin çoğu cümle gibi
Papatyanın yaprağını koparsalar ağlar geçerdin ufakken ya hani
Birgün içinde olur da kıyamet koparsa
UNUTMA
sanma herkes papatya saçlarındaki ....