Sen benim
suskunluğumsun boğazımı yırtan..
Yutkunuşuma ramak kalan nefessin
ciğerime hükmedip yaşatan..
Sen firarımsın
özgürlüğe ışık saçan..
Karanlığı vurup göğsünden
güneşlere ağlayan..
Kırp hadi gözlerini
bir soluk..
bir nefes..
ya da
çığlık çığlık bir ürperişi bağırırsın..
Sen..
Evet sen sevdiğim..
bu cennet kokusuna bulaşıp
satır başından koparansın bir cümleyi,
sözün değmese bana;
başkaldırışımsın, isyanımsın..
Sen lâl edensin kainatın sesini.
sulh edensin
siyah ile beyaz'ı..
sen
leylaya çalıp üşütensin
tiril tiril esen bir rüzgarı..
Nefesime konsan
dilim meyillenir sana
ihtilal olur,
ufak bir reform olur benliğin,
hududlarımdan coşar nihavend boğarım ayrılığı..
Sen benim çocukluğumsun
dizimdeki yaralardan kalan bir ize bakıp daldığım..
Sen benim susuzluğumsun
yarım kalan yanımı
tamamladığım!
Sen
avlususun yüreğimin en mahrem yerinde,
Okunan bir ezan gibi
yalvarış gibi
dualarım..
Dualarımsın ey sevgili,
iki avuç gibi semaya yandığım..
elif elif nurunu
mim'le
düşür yüzüme..
..